آن هنگام که پرده روز مقابل ابهت شب فرو می ریزد.

آفتاب که غروب میکند،

انگار حس غرور و منیت انسان ها را هم با خودش به پشت کوه می برد.

آن هنگام خلوت خدا و بندگانش شروع می شود

و این وعده هفتگی در هر غروب جمعه ای تکرار می شود

و انسان میماند و خلوت و خدای خلوتش

گناهانش مجسم

و غم قلبی که شکسته

شرمندگی

حسرت

درست مثل روز قیامت

غروب جمعه و دلتنگی

موضوعات: مناسبت ها, دست نوشته های خودم  لینک ثابت



[جمعه 1395-05-15] [ 05:57:00 ب.ظ ]