داود بن كثير رقى گويد :خدمت امام ششم بودم، آب خواست و چون نوشيد گريست و چشمش غرق اشك شد. سپس فرمود:

« اى داود خدا قاتل حسين (ع) را لعنت كند !چه اندازه ياد حسين زندگى را ناگوار كند. من آب سردى ننوشم جز آنكه ياد حسين كنم .بنده‏اى نيست كه آب نوشد و ياد حسين كند و قاتلش را لعنت كند! جز آنكه خدا صد هزار حسنه براى او بنويسد و صد هزار گناه از او محو كند و صد هزار درجه براى او بالا برد و گويا صد هزار بنده آزاد كرده و روز قيامت با رخسار درخشان محشور گردد.»

من كنت مولاه فهذا على مولا

منظور از كلمه مولا در اين روايت پيامبر(ص ) كه فرمود: من كنت مولاه فهذا على مولا چيست ؟ شايد گفته شود: مولابه معناى دوست و يار و ياور است ، نه به معناى سرپرست و كسى كه بتواند در حق مردم تصرف كند و اطاعت كردن از او، واجب باشد.
پاسخ اين توجيه ، اين است كه :
1 - اگر مراد پيامبر(ص ) دوستى با على (ع ) بود و اينكه آن حضرت يار و ياور مردم باشد، ديگر لازم نبود كه پيامبر(ص ) در آن صحراى گرم و سوزان و در موقعيت حساس حج و آن حضرت بى نظير، فرمان توقف دهد و صبر كند تا جلو رفته ها برگردند و عقب مانده ها برسند و مهمتر از همه ، آيه قرآن ، نازل شود و ياور بودن على (ع ) را با مقدمات بسيار در سخنرانى خود بيان كند و از مردم اعتراف بگيرد. پس معلوم مى شود مساله ديگرى در كار بوده كه پيامبر(ص ) اين گونه عمل كرده است .
2 - اعلام دوستى با على (ع ) مساله اى نبود كه رسول خدا(ص ) در مورد آن تبليغ نكرده باشد، زيرا پيامبر(ص ) بارها در اين مورد صحبت كرده و آن را به مردم گشزد نموده بود.
3 - اعلام اين مطلب كه على (ع ) دوست مردم است . وحشتى براى پيامبر(ص ) بوجود نمى آورد تا لازم شود خدا او را تسلى و دلدارى دهد به همان گونه كه در آيات قرآن آمده است .
4 - دوستى با حضرت على (ع ) و ياور مردم بودن ، آن قدر مهم نبود كه خداوند با لحن قاطع به رسولش بگويد: اگر انجام ندهى ، رسالتت را به پايان نرسانده اى .
5 - موضوع دوستى ، احتياجى به بيعت گرفتن از مردم ، تبريك گفتن به حضرت على (ع ) با مراسم مخصوص ندارد. آيا اين عاقلانه است كه به خاطر يك دوستى ساده ، در بيابانى گرم و سوزان ، خيمه درست كنند و به مردم دستور بدهند كه با يك دوست بيعت كنند.
6 - پيامبر در مراسم حج ، از جدايى با مردم و ملاقات با خدا سخن گفت و به آنها گوشزد كرد كه به فكر آينده خود باشند و از قرآن و عترت جدا نشوند و پس از آن نيز، حديث ثقلين را بارها و بارها تكرار كرد.
همه اين مسائل نشان مى دهد كه موضوع غدير خم بسيار با اهميت تر از سخنانى است كه اهل سنت مطرح مى كنند و آن ، موضوع رهبرى آينده حكومت اسلامى و جانشينى پيامبر(ص ) است زيرا بعد از رحلت پيامبر(ص )، اولين رهبر مسلمان قرآن و دومين آن عترت بوده است .

 دیده شده از مقاله پيام غدير
نام نويسنده : عذرا انصارى

ضرورت ولايت؛درسی دیگر از غدیر

من كنت مولا فهذا على مولاه

الست اولى بكم من انفسكم ؟

هر جامعه همانند يك اندام ، به مغز، به قلب ، به خون - ثار  نيازمند است . مغزى كه تمام راه را بيابد و قلبى كه از عشق سرشار باشد و خونى كه خون خدا باشد و پاك از هر گونه اعتياد و خالى از هر گونه مرض و آزاد از هر گونه جرثومه فساد.
و انسان محتاج نمونه و رهبر و حجتى است كه امين باشد و به او خيانت نكند و نور  باشد و راه او را روشن كند.
انسان به روشنفكرى و روشن دلى ، به عشق و شناخت ، به حجت ، به نور، به امين ، نيازمند است . و ولايت ، عهده دار اين نيازهاى عميق و عظيم انسان است ، آن هم انسانى كه مى داند، نيازش بالاتر از رفاه و بالاتر از حريت و آزادى و بيشتر از عدالت است .

هنگامى كه انسان خود را بيشتر از يك دهان نمى بيند كه با يك مشت روده گره خورده و با ….ختم مى شود. اين دهان دراز، ديگر نه دين مى خواهد و نه امام و نه رهبرى و ولايت ؛ كه غريزه براى اين و بالاتر از اينها كافى است .
اما انسانى كه مى خواهد انسان باشد و جامعه اى انسانى تشكيل دهد، نه يك دامپرورى بزرگ و يك كندوى عادل ، اين انسان ضرورت اين شناخت و عشق و اين مغز و قلب و خون و اين حجت و نور و امام و امين را مى يابد و به سوى او مى شتابد و او را بر خويشتن مقدم مى دارد؛ كه او از او به او آگاه تر و مهربان تر و نزديك تر است .

دیده شده در کتاب “غدير"مؤلف : على صفايى حائرى

نظامی که در غدیر به آنصورت عام و جلوه رسمی به همگان اعلام شد نظامی است که همواره استمرار داشته و هرگز منقطع نخواهد شد و زمین هیچگاه از شخصی که صاحب، مدیر و رهبر آن نظام باشد خالی نخواهد ماند.


چنانکه امیرالمؤمنین علی علیهالسّلام در خبري که خاص و عام آن را روایت نموده اند میفرماید:
بَلَی لَا تَخْلُو الْأَرْضُ مِنْ قَائِمٍ لِله بِحُجَّۀٍ إِمَّا ظَاهِراً مَشْهُوراً وَ إِمَّا خَائِفاً مَغْمُوراً »

دیده شده توسط نویسنده از کتاب پیام غدیر نوشته آیت الله صافی گلپایگانی

قال الله تعالی:
یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ

اْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً

روز تاریخی و بزرگ عید سعید غدیر مانند روز عظیم بعثت با اهمیت و بینظیر است. این دو روز با یکدیگر، پیوند و بستگی کامل دارند.
بعثت، اصل، اساس و پایه انقلاب الهی، جهانی و جاودانی اسلام، و روز غدیر مکمّل و تداومبخش آن است.

غدیر در وجود، فرع بعثت است و روز بعثت در بقا، پیشآهنگ غدیر است.

بعثت، سرآغاز ابلاغ وحی و عرضه نظامات فراگیر و همه جانبه اسلام، تا تشکیل حکومت اسلامی و حاکمیت الله به رهبري شخص رسول اعظم صلّی الله علیه و آله و سلّم است، و روز غدیر کاملکننده ي دین و اعلام استمرار نظام عصر نبوّت به رهبري امیرالمؤمنین و فرزندان آن حضرت، ائمه معصوم است.
این دو همایون روز، با یکدیگر همسویی معنوي و بستگی ناگسستنی دارند. حصار خلل ناپذیر اسلام را که توحید همچون پی بناست، امامت چار دیوار و بعثت سقف است. پس هیچیک از این دو روز را از دیگري بینیازي نیست که هر دو خط اسلام را درتأسیس و بقا ترسیم نموده اند، نه اسلام منهاي حکومت و نظام غدیر است و نه نظام غدیر، غیر از اسلام است.
دیده شده توسط نویسنده از کتاب پیام غدیر نوشته آیت الله صافی گلپایگانی

وقتی آسمان و زمین و از همه مهم تر  خدای لایتناهی و بزرگ نخواهد که نخواهد

جزاز تسلیم بودن ،حرفِ دیگر زدن خارج از ادب بندگی است.

خلاصه نشد و نطلبید آنکه باید می طلبید

(و توفیق حضور در بارگاه حضرت معصومه و حضور در کنار دوستان در همایش فضای مجازی از من به دلایلی گرفته شد)

شاید هجمه گناه

شاید امتحان

شاید عدم توفیق

ولی به هر حال نشد که بطلبد

حضرت معصومه، من حقیر و سراپا تقصیر رو

اما درست همین روز

برکات وجودیش را از دور نصیبمان کرد و اسم این وبلاگ بالاخره در برترین ها قرار گرفت

البته نبودن فعالان فضای مجازی و حضورشان در همایش هم مزید علت بود

 پیوند قرآن و اهل بیت در خطبه غدیر

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم «انی تارک فیکم الثقلین (ثَقَلین) کتاب الله و عترتی ما ان تمسکتم بها لم تضّلوا ابداً و لم یفترقا حتی یردا علی الحوض»

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم این ولایت را به صحنه حضور می­کشد و بازگو می­کند و بعد از خود نیز این مسیر را برای امت روشن می­سازد.

با قرار گرفتن حدیث غدیر «من کنت مولاه» و حدیث «انی تارک فیکم الثقلین» درکنار آیه «انما ولیکم الله و رسوله» مشخص می­شود که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می­فرماید:

«ای مردم! من بعد از خود دو چیز میان شما می­گذارم یکی قرآن و کتاب خدا که نورانیت کتاب الهی عرش و فرش را فراگرفته است و در کنار این کتابی که می­بینید و می­شناسید، عترت خود را نیز درمیان شما به امانت باقی می­گذارم. اگر به این دو عروة الوثقی تمسک داشته باشید، بدانیدکه گمراه نمی­شوید و بدانید این دو از یکدیگر جدا نمی­شوند تا زمانی که بر حوض کوثر بر من وارد شوند.»

اولین چیزی که از حدیث ثقلین پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فهمیده می­شود همان وزانت و شأنیت عترت و عصمت امیرالمؤمنین علیه السلام است یعنی همان عصمت و عترت در کنار قرآن.

همان گونه که قرآن ثقل الهی است عترت هم ثقل اصغر است. یعنی اگر کسی بخواهد در کنار قرآن و مقارن قرآن مطرح شود باید هم شأن قرآن باشد، این اولین دلیل بر عصمت امیرالمؤمنین علیه السلام و فرزندان او ائمه علیه السلام و عترت است.

دوم: همان گونه که قرآن وجوب تبعیت دارد و مخالفت با قرآن آدمی را مستوجب عقوبت می­کند، بدون هیچ امتیاز و فرقی عترت مطرح می­شود و خداوند بر زبان نبی مکرمش جاری می­نماید که فرمود: «عترت دقیقاً در کنار قرآن قرار می­گیرد و وجوب متابعت عصمت عترت را به دنبال دارد لذا تمسک به هر دو واجب است و نمی­توان از آن دو فاصله گرفت.»

البته این تمسک، تمسک به تفکر معیار است یعنی همان خط اعتدال و بدیهی است این سو و آن سو رفتن به ماسوی این دو، همان گونه که در احادیث خود اهل بیت دارم؛ سبب هلاکت امت پیغمبر این موضوع و مفاد را صریحاً مطرح می­کند. کسانی که متخلّف باشند یا پیشرو باشند یا عقب بمانند، هلاک می­شوند، یکی از پیام های غدیر اتحاد به این دو است.[1]

دیده شده در کتاب زیر

[1]- محمدعلی، انصاری، اشراق غدیر، تهران: انتشارات فرهنگ اسلامی، 1387، ص 90-89.

هر کسی از دارایی خدا چیزی به دست آورده به انداز‌ه‌ی ‌آن دارایی رنگ خدا گرفته است.

خدا علم دارد، به مقدار علم خود رنگ خدا داری،

خدا قدرت دارد، به مقدار قدرت خود رنگ خدا داری.

خدا کریم است، به مقدار کرم خود رنگ خدا داری.

خدا عَفُوّ است، خدا با گذشت است، به مقداری که در زندگی گذشت دارید، با خدا هستید، رنگ خدا دارید.

هر مقدار از این صفات در وجود انسان کاهش داشته باشد یا انسان از این صفات ‌الهی نداشته باشد، این ضدّ خدا است، هیچ مناسبتی با خدا ندارد.

آدم تنگ نظر، آدم بی‌گذشت، آدمی که حِقد دارد، کینه‌توز است، این‌ها ‌هیچ رنگ خدا ندارند، هیچ تناسبی با خدا ندارند.

سخنرانی آیت الله صدیقی

ضرورت تبلیغ هویّت ولایی

یا ایها الرسول بلغ ما انزال الیک مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ

اینها مسائل و مستندات حدیث غدیر و آیه ولایت، دلالت بر این دارد که مسأله ولایت امیرالمؤمنین علیهالسّلام بسیار با عظمت و مهمّ است.

باید اهمیت این مسأله را براي مردم ابلاغ کرد.

باید به مردم گفت که هویّت ما، هویّت ولائی است و باید آن را حفظ کنیم. در مقابل جریاناتی که در این زمان میخواهند هویّت دینی مذهبی ما را تضعیف کنند و به وسیله کتاب، شعر و دیگر حرفها به هویت ما ضربه بزنند.باید به قوت این هویّت بیفزایید. باید به مردم یادآوري کنید که ما چنین هویّت درخشانی داریم. باید خطبه مهمّ غدیر را ترویج کنید. باید به همه مردم اعلام کرد که غدیر یعنی ولایت. غدیر یعنی هویّت و استقلال مذهبی.

 دیده شده توسط نویسنده از کتاب پیام غدیر نوشته آیت الله صافی گلپایگانی

«يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك…»

علامه اميني در كتاب خويش تحت عنوان، «الغدير في الكتاب العزيز» در باره آيات نازله در مورد واقعه غدير مي‏فرمايد: 

«خداوند متعال خواست اين حديث همواره تازه ماند و شب و روز آن را كهنه نسازد و دستخوش گذشت زمان نگردد، از اينرو آياتي درخشان و آشكار در اطراف آن نازل كرد و امت اسلام هر بامداد و شبانگاه آنها را مي‏خوانند». 

گويا پروردگار هستي هر بار كه يكي از اين آيات تلاوت مي‏شود، نظر خواننده را جلب مي‏كند و در روان وي نقشي مي‏نهد و به آنچه كه واجب است وي در باره خلافت كبراي الهي ايمان آورد، در گوش او فرو مي‏خواند. از اين آيات است: «يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك…»

الغدير، ج 1، ص 214.

دیده شده توسط نویسنده وبلاگ از مقاله غدير و فلسفه سياسي اسلام نوشته سید علیرضا سید کباری