این روزها که همه خود را معتدل میدانند( البته منظورم صرف بحث سیاسی یا حذب خاصی نیست ، بلکه بیشتر مد نظرم اعتدال اخلاقی و رفتاری است)

حرف زدن در مورد معیارهای صحیح ،کار سختی است

راحت تر بگم همه خودشون را عالم دهر می دانند غافل از اینکه ممکن است مسیر را اشتباه رفته باشند

چون همه خود را به دور از افراط و تفریط و بر طریق حق می دانند

در چنین محیطی اگر کسی خلاف جریان و خلاف مسیر آب شنا کنه به همه نوع اتهامی نواخته می شود

این دوری از افراط و تفریط از مسیر حقی که اهل بیت فرمودند هیچ مصنویتی برای هیچ کس نداره

هیچ کس تافته جدا بافته نیست

هیج مصنویتی برای هیچ کسی جز ائمه معصومین ایجاد نشده

اگر این رو بپذیریم اونوقت همه شعارهای بشری تحقق پیدا می کنه

آزادی ، حق بیان، قدرت تحمل مخالف، دوری از تعصبات بیجا ، نقد پذیری و…

به شرط اینکه بپذیریم هر کسی ممکن است اشتباه کند …

مهم اینه که بپذیره اشتباه کرده و مردم هم بپذیرند که همه ممکن است روزی اشتباه کنند