امام صادق(علیه السلام) درباره ی ارزش گریستن بر سید الشهدا (علیه السلام) فرموده است:

« هیچ دیده و هیچ اشکی در پیشگاه خداوند دوست داشتنی تر از دیده ای که بر حسین (علیه السلام) بگرید و اشکی که بر او ریخته شود نیست و هر گریه کننده که بر حسین بگرید حرمت فاطمه (س) را پاس می دارد و او را از آن کار خشنود می­کند و احترام رسول خدا را پاس می دارد و حق ما را ادا می کند و هیچ بنده ای محشور نمی شود مگر آنکه دیدگانش از ترس و بیم گریان است، مگر گریه کنندگان بر جد بزرگوارم حسین (علیه السلام) که آنان محشور می شوند در حالی که دیدگانشان روشن است و مژده به ایشان می رسد و شادمانی بر چهره ایشان آشکار است.[1]

برگرفته از کتاب
[1] -الموسوی الجزایری، السیدهاشم، آثار و برکات امام حسین (علیه السلام) در دنیا، مترجم: دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران کتاب نیستان، چاپ سوم(1387)، ص 173.