امروز داشتم به این فکر می کردم که اقتصاد مهم تر است یا فرهنگ ؟ اصلا اول باید بگویم اقتصاد بعد فرهنگ یا اول بگویم فرهنگ بعد اقتصاد؟

تفاوت ترتیبی آن ها شاید در نگاه اول چندان متفاوت به نظر نرسد . اما فی الواقع بسیار مهم هستند اگر فرهنگ را پایه ی اقتصاد بدانیم باید منابع اقتصادی را در خدمت فرهنگ جامعه به کار بست .همه چیز در خدمت فرهنگ باشد و به گونه ای رنگ و بوی تبلیغی داشته باشد.

اما اگر اقتصاد را مقدم بر فرهنگ بگیریم وضع به گونه ای دیگر است . آنگاه باید تمامی منابع و استعدادها در خدمت اصلاح و تقویت اقتصاد قرار گیرد. زیرا به فرموده امام علی (ع) : فقر ، ایمان را از بین می برد. یعنی آنقدر مساله اقتصاد و معیشت مهم و تاثیر گذار است که ممکن است ، اعتقادات فرد را هم از بین ببرد .

اما نگاهی ژرف تر ما را به این نکته می رساند که نه اقتصاد و نه فرهنگ آن هم از نوع ایده آلش انسان را به سعادت رهنمون نمی سازد . بلکه این دو مانند دو بال پرنده هستند که در صورت سالم بودن و رشد یکسان می توانند باعث پرواز شوند والا سقوط حتمی است.

اقتصاد و فرهنگ دو عنصر مهم در انقلاب ها و تغییرات جوامع انسانی و کشورها  و دولت ها بوده است . در هر انقلابی رنگ و بویی از این دو عنصر وجود داشته ، البته گاهی کفه ترازو به نفع یکی از این دو عنصر سنگین تر شده است.

امسال به فرموده مقام معظم رهبری( مد ظله العالی) سال اقتصاد و فرهنگ است . یعنی ایشان درست روی نقطه ی تمرکز کرده اند که هم می تواند باعث ترقی و پیشرفت شود و هم در صورت عدم رعایت و یا کج رویی ، می تواند باعث سقوط و هلاکت شود.

با تغییرات اساسی که امروزه در جهان مواجه هستیم ؛ نظیر انقلاب ها و جنبش های فرهنگی و اسلامی و تظاهرات و نا آرامی هایی که در جوامع غربی که به خاطر مسائل اقتصادی شکل می گیرد ، به این نکته دست خواهیم یافت که جهان در انتظار تغییرات بزرگی قرار دارد…

و ایران به لحاظ موقعیت جغرافیایی و منابع نفتی و گازی عظیم و هم به جهت اسلامی بودن و شیعه بودن ، در وضعیتی سخت در مقابل دشمنان فرهنگ و اقتصادش قرار دارد . علاوه بر دشمنان خارجی ، عده ایی هم در داخل یا از سر جهل و یا از روی عناد و منفعت طلبی ، پیشبرنده اهداف دشمنان در داخل هستند. که این امر لزوم توجه جدی به مساله اقتصاد و فرهنگ را مشخص می کند.

در مورد اقتصاد در سال هایی اخیر ، مباحثات و راه حل هایی زیادی گفته شده است که برخی راهگشا و برخی هم اشتباه و گمراه کننده بوده است . اما چیزی که آرام آرام از سال 76 تاکنون با مشکلات عدیده ای مواجه بوده فرهنگ بوده است . که گاه به جهت تسامح و تساهل و گاه به دلیل جمود و جهود فکری، چرخ فرهنگی را از رونق انداخته اند .

متاسفانه با وجودی که انقلاب ایران ، انقلابی کاملا فرهنگی آن هم اسلامی و شیعی بود . عده ای از قطار رو به حرکت انقلاب پیاده شده اند و با سنگ اندازی های جاهلانه یا عامدانه همراه دشمنان روباه صفت شده اند.

امروز استکبار از لباس گرگ در آمده و در هیبت روباه ، دایه دلسوز تر از مادر برای ایرانیان شده است . هوشمندی رهبر انقلاب در رصد چنین شرایطی تحسین بر انگیز است .اما اگر همین رصد هوشمندانه با بی خیالی و باری به هر جهت رفتار کردن مسئولین و مردم همراه باشد و در حد شعار باقی بماند ، عواقبش متوجه همه ی ملت خواهد بود و تر و خشک به پای هم خواهند سوخت .

والعاقبه للمتقین….