تنها نشان و تحــفه ی من برای زندگی

آنسـت که چنان ترکـــش گویم

که با هیچ نشـــانی

مرا به خاطر نیـــــاورد

حتی

اگر خودش بــــخواهد

 درهای برهنه چشمان تو

دیرگاهی است بی پروا و وقیحانه

پرده های حیای زبانم را دریده است

پس اگر زبانم زبان آوری میکند

اگر سکوتم ،فریاد است

 تنها گناه آتش درون من نیست

چشمان تو هم بی تقصیر نبوده اند

شراره نگاهت آتشم زده است

پس چشمانت را ببیند 

تا زبانم ساکترین لحظاتت را بیافریند

از زمانی که به کاندیدهای شورای شهر اجازه رسمی تبلیغ داده شده . در و دیوار شهر پر از تراکت و پوستر و بنر از ژست های مختلف شده

ژست نگاه به افق

نشان دادن افق با انگشت اشاره

ژست لبخندهای تصنعی

عکس با کت و شلواری تازه دوخت و عکسهای روتوش شده

در این میان و انبوه ژستهای انتخاباتی زنان هم از کاروان عقب نیافتاده و با هزار قلم آرایش و تکنیک های فتوشاپی و روتوش به خودنمایی می پردازند

عکس لب های ورقلمبیده و رژلب های غلیظ

بینی های عمل کرده و گونه های برجسته…

به راستی ما باید به چه چیزی رای بدهیم؟

به عمل جراحان زبردست پلاستیک و زیبایی

یا به تکنیکهای ناب متخصصین عکاسی و فتوشاپ

و یا نه اصلا به جیب کاندیدا که مثل کت جادویی فقط پول ازش خارج میشه و تراکت و بنر میخره و جلسات پذیرایی مفصل راه می اندازه ؟

حالا هم که بحث قومی و قبیله ای راه افتاده و هر کس خودشو موظف میدونه به هم قومیتی خودش رای بده…

لرها به لرها

ترک ها به ترک ها

فارسها به فارسها

و…..

همه اینها #درد دارد

#درد

نفس را باید در سینه حبس کرد

فکر را از روزمرگی ها رها کرد

و قلب را به خداوند باید سپرد و توکل کرد

تا بتوان حرفی کوچک از دریای عظمت تو وام گرفت

یا ام ابیها (سلام الله علیها)

مادر خوبی ها برای تو می نویسم

با همه آلودگی و لجنزار گناهی که برای خود ساخته ام

با همه حصارها و قفس ها و میله های آهنین حجابی که میان خود ، تو و خداوندمان آفریدم

ای زیباترین و پاکترین خلق خدا

ای نقطه اتصال همه خوبی ها و مرکز ثقل رسالت و نبوت و امامت

برای تو می گویم

از عمق جهالتم

از ژرفای خیانتم

که حقتان را شناختم و به جا نیاوردم

که مقامتان را دانستم اما خیانت کردم

با خوب نبودنم ، با گناهان رنگارنگ و توجیهات ملون ترم

امروز در سال روز ، روزهای مظلومیتتان ، در روزهای یتمیمی حسنین ، در روز عزای آسمانیان و بی یاور شدن امام تنهای شیعه

چشمم را به آسمان مهرتان می سپارم

به امید گوشه چشمی

یا زهرا سلام الله علیها

جان آدم ها ارزشمندتر از آن است که به بوته تجربه و آزمایش و خطا گذاشته شود….

بپذیریم که اشتباه کردیم و از آن بدتر به اشتباهاتمان ادامه میدهیم….

اشتباه کردیم که رعایت ایمنی ها را نکردیم

بد ساختیم و بی احتیاطی کردیم

و متاسفانه مدیریت های سطحی و سهل انگارانه کار دستمان داد

جوانان عزیزمان را از دست دادیم …زنان جوانمان را بیوه کردیم و بچه های کوچکشان را یتیم ساختیم..

 پلاسکو حاصل اشتباهات کوچک و بزرگ همه ما بود

از کاسب ها گرفته تا مدیریت های شهری

که متاسفانه بر سر آتشنشان ها آوار شد….

حتما شما هم اين جملات  را شنيده ايد كه

انقلاب كرديم كه چي بشه

اين همه شهيد داديم كه چي بشه

آيا اين بود جامعه آرماني و آرمان شهر اسلامي….؟؟؟

و …..

از منشا و علت اينگونه حرف ها هم كه بگذريم كه گاهي از روي جهالت گاهي تظلم خواهي و گاهي دشمني و غرض ورزي و يا حتي لجاجت زده مي شود 

اما به راستي ايران قبل و بعد انقلاب چه تفاوتي دارد ؟؟ شايد اگر به اين سوال جواب داده شود جملات بالايي خود به خود پاسخ داده شود. پس در اين پست تنها به يكي از اين تفاوت ها اشاره مي شود و انشالله در پست هاي بعدي ديگر تفاوت را بيان خواهيم كرد…

*سواد آموزي در ايران قبل و بعد انقلاب

برطبق آمار و اسنادي كه توسط ارگان هاي مربوطه ارائه شده است ميزان سواد آموزي حرفه اي  در ايران از سال 1346 تا 1356 به اين شرح بوده است .

سال تحصیلی ۴۷–۱۳۴۶: ۳۰۵۳ نفر
سال تحصیلی ۴۸–۱۳۴۷: ۷۱۷۹ نفر
سال تحصیلی ۴۹–۱۳۴۸: ۱۰۴۶۳ نفر
سال تحصیلی ۵۰–۱۳۴۹: ۵۴۰۷۷ نفر
سال تحصیلی ۵۱–۱۳۵۰: ۳۳۶۰۰ نفر
سال تحصیلی ۵۲–۱۳۵۱: ۱۷۱۱۳ نفر
سال تحصیلی ۵۳–۱۳۵۲: ۲۴۰۹۵ نفر
سال تحصیلی ۵۴–۱۳۵۳: ۳۰۸۱۱ نفر
سال تحصیلی ۵۵–۱۳۵۴: ۵۲۷۶۱ نفر
سال تحصیلی ۵۶–۱۳۵۵: ۶۷۷۸۰ نفر

در حالي كه اين آمار در سالهاي ۵۷–۱۳۵۶ به بالاترین میزان یعنی ۷۰۶۲۷۱ نفر رسیده‌است.

آمار نشان می‌دهد که همواره تعداد زنان تقریباً دو برابر تعداد مردان بوده‌است. این فرض وجود دارد که بی‌سوادان مرد به دلیل اشتغال و در نتیجه به خاطر کمبود وقت و خستگی مایل به تحصیل نباشند. البته باید توجه داشت که نرخ بی‌سوادی مردان معمول ۲۰ درصد کمتر از زنان بوده‌است. میزان متوسط قبولی در دوره‌های سوادآموزی طی سال‌های ۶۸–۱۳۵۸ برابر ۴۰ درصد بوده‌است. نکته جالب این که میزان قبولی زنان همواره از مردان بیشتر بوده‌است. حاصل فعالیت‌های سوادآموزی در طول سال‌های ۶۸–۱۳۵۸ نشان می‌دهد که جمعی بالغ بر ۹/۳ میلیون نفر به اخذ کارنامه قبولی از نهضت سوادآموزی شده‌اند.

هر شبِ من، بي تو

يلـــــــــــــــــــدايي است

اصلا هر

لحظه ي بي تو بودن

هر ثانيه، يلـــــــــــداست

وقتي تولد تو آخــــرين روز پــــاييـــز است

و اول زمستـــــان من…

غم و قم

شاید خیلی ها بر من بتازند که چرا غَم و قُم ؟

(مگر نه اینکه که امن ترین مکانهاست و دری از بهشت و …..) همه ی این ها را می دانم

ولی نمی دانم چرا برای من همیشه این شهر غم انگیز بوده است

چون تا به حال هیچ سفری به این شهر نداشته ام مگر آنکه حتما قطرات اشکی صورتم را بنوازد…

اینبار هم همینطور بود

گرفتگی هوای این شهر ربطی به تابستان و زمستان ندارد

غم و دلتنگی از هوای این شهر می بارد

درست مثل مدینه

مثل بقیع

مدینه در غم و غربت و غریبی حضرت زهرا می سوزد و

قم در غم هجران بی بی معصومه از مولایش ، برادرش

هر دو بوی غربت و هجران می دهند

آن یکی در مدینه و این یکی در قم

اما  جمکران تکه جدا شده از این شهر است

تکه ای نور در انتظار

با امید و شور و نشاط

غم های دنیا در جمکران رنگ می بازد

امید همه در اینجا خلاصه می شود

و اشک هایت در اینجا پاک می شود

ای که مرا خوانده ای  راه نشانم بده

السلام علیک یا فاطمه المعصومه

سفر صفر به خیر نگذشت

گوهری با خود برد که

تا ابد بشریت را داغدار کرد