می ترسم از طلوع خورشیدی که فردا 

بی حسین، درخشیدن گیرد.

می ترسم از آبی که خود را از کام فرزندان حسین،

دریغ کرد.

می ترسم از زمینی که بهترین خلق خدا را در خود،

فرو برد.

زین پس از زمین و زمانی که بی حسین گردش کند،

خواهم ترسید.

زمین بی حسین، زمین بی ولایت

زمین بی انسانیت است.

زمین بی حسین جایی برای زندگی نیست.

بعد از تو حسین خاک بر سر دنیا و زندگانی دنیا…

موضوعات: مناسبت ها, دست نوشته های خودم  لینک ثابت



[شنبه 1396-07-08] [ 05:54:00 ب.ظ ]