حديث غدير در روايت فاطمه ها
چنان كه اشاره شد يكى از نكات بسيار جالب توجه در نقل حديث غدير، روايت آن از طريق سندى است كه ويژگى آن در نقل حديث غدير، منحصر به فرد است و نشان دهنده عنايت خاصى است كه در خانواده امامان شيعه(ع) به نقل اين حديث با حفظ سلسله سند وجود داشته است. يك ويژگى اين روايت اين است كه راويان آن همه از بانوان ارجمند و از خاندان اهل بيت(ع) اند. ويژگى ديگر اين كه در تمام سند نام بانوانى كه از عمّه خويش روايت مى كنند فاطمه است.

ويژگى سوّم اين كه همه راويان، روايت را از عمّه خويش نقل مى كنند تا به ام كلثوم، دختر فاطمه زهرا(س) مى رسد و او نيز گفته مادرش فاطمه(س) را نقل مى كند. ديگر اينكه اين روايت در يكى از كتابهاى اهل سنت آمده است و با بيست واسطه به پيامبر اكرم(ص) مى رسد و در سلسله مشايخ صاحب كتاب نيز يكى از بانوان اهل فضل به نام زينب و با كنيه ام محمد دختر احمد بن عبدالرحيم، اهل بيت المقدس قرار گرفته است.

در برخى منابع شيعى روايتى در فضل اميرالمؤمنين(ع) و شيعيان حضرت(ع) با همين سند و البته با افزايش يك فاطمه ديگر آمده است كه متن آن را نيز در پايان خواهيم آورد

نكته ديگر در سند اين حديث اين است كه آخرين راوى اين حديث از خاندان اهل بيت(ع) كه روايت را براى شخصى به نام بكر بن احمد ، نقل كرده است، سه نفر از دختران امام موسى بن جعفر(ع) از جمله فاطمه هستند كه ظاهراً همان فاطمه معصومه(س) است و اين از معدود رواياتى است كه حضرت معصومه(س) آن را روايت كرده است. وامّا متن روايت:

 روايت فاطمه ها
شمس الدين محمد بن محمد دمشقى شافعى، معروف به ابن الجزرى، (متوفاى 833هـ.ق) روايت غدير را به طرق مختلف در كتاب خود اسنى المطالب فى مناقب على بن ابيطالب آورده است؛ از جمله طريق مورد بحث را. مناسب است رشته كلام را به خود ابن الجزرى واگذار كنيم.

وألطف طريق وقع لهذا الحديث وأغر به ما حدّثنا به شيخنا خاتمة الحفّاظ أبوبكر محمد بن عبداللّه بن المحبّ المقدسي مشافهةً، أخبرتنا الشيخة امّ محمد زينب ابنة أحمد بن عبدالرحيم المقدسية، عن أبي المظفّر محمد بن فتيان بن المثنّى، أخبرنا أبوموسى محمد بن أبى بكر الحافظ، أخبرنا ابن عمّة والدى القاضى أبوالقاسم عبدالواحد بن محمد بن عبدالواحد المدنى بقرائتى عليه،

أخبرنا ظفر بن داعى العلويّ باستراباد، أخبرنا والدى وأبو أحمد بن مطرف المطرفي قالا: حدّثنا أبوسعيد الادريسى أجازة فيما أخرجه فى تاريخ أستراباد، حدّثني محمد بن محمد بن الحسن أبو العباس الرشيدى من ولد هارون الرشيد بسمرقند و ما كتبناه الاّ عنه، حدّثنا أبوالحسن محمد بن جعفر الحلوانى، حدّثنا علي بن محمد بن جعفر الأهوازى مولى الرشيد، حدّثنا بكر بن أحمد القصرى

حدّثتنا فاطمه وزينب و امّ كلثوم بنات موسى بن جعفر(ع) قلن حدّثتنا فاطمة بنت جعفر بن محمد الصادق حدّثتني فاطمة بنت محمد بن علي، حدّثتني فاطمة بنت عليّ بن الحسين، حدّثتني فاطمة وسكينة ابنتا الحسين بن علي عن امّ كلثوم بنت فاطمة بنت النبيّ عن فاطمة بنت رسول اللّه ـ صلّى اللّه عليه وسلّم ورضى عنها ـ قالت:

أنسيتم قول رسول اللّه(ص) يوم غديرخمّ، مَن كنت مولاه فعليّ مولاه؟ وقوله(ص): أنت منّي بمنزلة هارون من موسى ـ عليهما السلام

همين حديث را با اين سند، يكى ديگر از علماى اهل سنت به نام ابوموسى مدينى در كتاب خويش كه ويژه چنين رواياتى است آورده و آن گاه افزوده است:

هذا الحديث مسلسل من وجه وهو انّ كلّ واحدة من الفواطم تروى عن عمّة لها، فهو رواية خمس بنات أخٍ كلّ واحدة منهنّ عن عمّتها.

نمودار سند ابن الجزرى در روايت فاطميات

ابن الجزرى، صاحب كتاب اسنى المطالب

ابوبكر محمد بن عبداللّه بن المحبّ المقدسى

امّ محمد زينب بنت احمد بن عبدالرحيم المقدسية

ابى المظفر محمد بن فتيان بن المثنى

ابوموسى محمد بن ابى بكر الحافظ

القاضى ابوالقاسم عبدالواحد بن محمد بن عبدالواحد المدنى

ظفر بن داعى العلوىّ

داعى العلوى ابواحمد بن مطرف المطرفي

ابو سعيد الادريسى

محمدبن محمد بن الحسن أبوالعباس الرشيدى

ابوالحسن محمد بن جعفر الحلوانى

على بن محمد بن جعفر الاهوازى

بكر بن احمد القصرى (العصرى)

فاطمة بنت موسى بن جعفر(ع) زينب بنت موسى بن جعفر(ع) امّ كلثوم بنت موسى بن جعفر(ع)

فاطمة بنت جعفر بن محمد(ع)

فاطمة بنت محمد بن على(ع)

فاطمة بنت على بن الحسين(ع)

فاطمة بنت الحسين بن على(ع) سكينة بنت الحسين بن على(ع)

امّ كلثوم بنت فاطمة(س)

فاطمة بنت رسول اللّه(ص)

محمد بن عبداللّه النبي الاكرم(ص)

چنانكه اشاره شد حديث ديگرى نيز با همين سند ولى با اضافه يك فاطمه ديگر درباره فضيلت اميرالمؤمنين(ع) و شيعيانش وارد شده است. آن فاطمه نيز دختر امام على بن موسى الرضا(ع) است كه روايت را از سه عمّه بزرگوارش فاطمه معصومه، زينب و امّ كلثوم(س) نقل مى كند. اين حديث را مرحوم علاّمه مجلسى از كتاب مسلسلات جعفر بن على بن احمد قمىّ اين گونه نقل كرده است:

حدّثنا محمد بن على بن الحسين قال: حدّثنى أحمد بن زياد بن جعفر قال: حدّثنى أبوالقاسم جعفر بن محمد العلويّ العريضي، قال: قال أبوعبداللّه أحمد بن محمد بن خليل: قال: أخبرنى علىّ بن محمد بن جعفر الأهوازي32 قال: حدّثني بكربن أحنف قال: حدّثتنا فاطمة بنت علىّ بن موسى الرضا(ع) قالت: حدّثتني فاطمة وزينب و امّ كلثوم بنات موسى بن جعفر(ع)، قلن: حدّثتنا فاطمة بنت جعفر بن محمد(ع) قالت: حدّثتني فاطمة بنت محمد بن علي(ع) قالت: حدّثتني فاطمةبنت علي بن الحسين(ع) قالت:حدّثتني فاطمة وسكينة ابنتا الحسين بن علي(ع) عن امّ كلثوم بنت علي(ع) عن فاطمة بنت رسول اللّه(ص) قالت: سمعت رسول الله(ص) يقول: لمّا أسري بي الى السماء دخلت الجنّة فاذا أنا بقصر من درّة بيضاء مجوّفة، وعليها باب مكلّل بالدرّ والياقوت، وعلى الباب ستر فرفعت رأسي فاذا مكتوب على الباب: لا اله الاّ اللّه محمد رسول اللّه عليّ وليّ القوم واذا مكتوب على الستر: بخّ بخّ مَن مثله شيعة علىّ؟

فدخلته فاذا أنا بقصر من عقيق أحمر مجوّف، وعليه باب من فضة مكلّل بالزبرجد الأخضر، واذا على الباب ستر، فرفعت رأسي فاذا مكتوب على الباب: محمّد رسول اللّه، عليّ وصىّ المصطفى واذا على الستر مكتوب: بشّر شيعة عليّ بطيب المولد .

فدخلته فاذا أنا بقصر من زمرّد أخضر مجوّف لم أر أحسن منه، وعليه باب من ياقوتة حمراء مكلّلة باللولؤ وعلى الباب ستر فرفعت رأسي فاذا مكتوب على الستر: شيعة عليّ هم الفائزون ، فقلت: حبيبى جبرئيل لمن هذا؟ فقال: يا محمد لابن عمّك ووصيّك عليّ بن ابى طالب(ع) محشر الناس كلّهم يوم القيامة حفاة عراة الاّ شيعة عليّ ويدعى الناس بأسماء أمّهاتهم ماخلا شيعة عليّ فانّهم يدعون بأسماء آبائهم ، فقلت: حبيبى جبرئيل وكيف ذاك؟ قال: لانّهم أحبّوا عليّاً فطاب مولدهم .

سيدضياء مرتضوى

علوم حديث آوینی7

مَعاشِرَالنّاسِ، ما قَصَّرْتُ فى تَبْليغِ ما أَنْزَلَ اللَّهُ تَعالى إِلَىَّ، وَ أَنَا أُبَيِّنُ لَكُمْ سَبَبَ هذِهِ الْآيَةِ: إِنَّ جَبْرئيلَ هَبَطَ إِلَىَّ مِراراً ثَلاثاً يَأْمُرُنى عَنِ السَّلامِ رَبّى - وَ هُوالسَّلامُ - أَنْ أَقُومَ فى هذَا الْمَشْهَدِ فَأُعْلِمَ كُلَّ أَبْيَضَ وَأَسْوَدَ: أَنَّ عَلِىَّ بْنَ أَبى طالِبٍ أَخى وَ وَصِيّى وَ خَليفَتى (عَلى‏ أُمَّتى) وَالْإِمامُ مِنْ بَعْدى، الَّذى مَحَلُّهُ مِنّى مَحَلُّ هارُونَ مِنْ مُوسى‏ إِلاَّ أَنَّهُ لانَبِىَّ بَعْدى وَهُوَ وَلِيُّكُمْ بَعْدَاللَّهِ وَ رَسُولِهِ.

هان مردمان! آن‏چه بر من فرود آمده در تبليغ آن كوتاهى نكرده ‏ام و حال برايتان سبب نزول آيه را بيان مى‏كنم: همانا جبرئيل سه مرتبه بر من فرود آمد از سوى سلام، پروردگارم - كه تنها او سلام است - فرمانى آورد كه در اين مكان به ‏پا خيزم و به هر سفيد و سياهى اعلام كنم كه علىّ‏بن ابى‏طالب برادر، وصى و جانشين من در ميان امت و امام پس از من بوده.جايگاه او نسبت به من به‏سان هارون نسبت به موسى است، ليكن پيامبرى پس از من نخواهد بود او (على) صاحب اختيارتان پس از خدا و رسول است.

یکی از معدود دفعاتی که حضرت جبرئیل سه دفعه بر پیامبر اکرم (ص) نزول کردند . در واقعه غدیر بوده است که در هر سه بار از پیامبر درخواست میکنند که حضرت علی را به مردم به عنوان ولی و جانشین معرفی کنند.

سند خطبه غدیر، بند 12، دیده شده توسط نویسنده وبلاگ

پیامبر اکرم، حضرت محمد مصطفی (ص)برای گزاردن رسالت خویش و ابلاغ پیام الهی، به بسیاری از ممالک و کشورها نامه نوشت یا نماینده فرستاد تا ندای حق پرستی و یکتاپرستی را به گوش جهانیان برساند. هم چنین نامه ای به اسقف نجران، «ابوحارثه»، نوشت و طی آن نامه ساکنان نجران را به آیین اسلام دعوت فرمود.

نامه حضرت محمد (ص)به اسقف نجران

مشروح نامه پیامبر (ص)به اسقف نجران چنین بود: «به نام خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب (ع). [این نامه ایست] از محمد ((صلی الله علیه و آله وسلم))، پیامبر خدا، به اسقف نجران. خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب (ع) را ستایش می کنم و شما را از پرستش بندگان به پرستش خدا فرا می خوانم. شما را دعوت می کنم که از ولایت بندگان خدا خارج شوید و در ولایت خداوند درآیید و اگر دعوت مرا نپذیرفتید باید به حکومت اسلامی مالیات (جزیه) بپردازید تا در برابر این مبلغ، از جان و مال شما دفاع کند] و در غیر این صورت به شما اعلام خطر می شود».

ادامه »

از جمله آیات که در روز غدیر خم در شأن امیرالمؤمنین علیه السلام نازل شده این آیه است: «الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ کَفَرُوا مِنْ دِينِکُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِينَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْکُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَکُمُ الْإِسْلاَمَ دِيناً»[1]؛ «امروز کافران از اینکه به دین شما دستبرد بزنند و اختلالی رسانند طمع بریدند پس شما از آنان بیمناک نگشته و از من بترسید، امروز دین شما به حد کمال رسانیدم و بر شما نعمت را تمام کردم و بهترین آئین را که اسلام است برایتان برگزیدم».

امامیه بطور عموم و بدون استثنا اتفاق دارند به اینکه، این آیه کریمه پیرامون نص غدیر نازل شده است.

روایات  اهل سنت مربوط به وقت نزول این آیه:

1- حافظ، ابوجعفر، محمدبن جریر طبری، در کتاب «الولایه» به اسناد خود از زیدبن ارقم در حدیثی روایت فرموده که: این آیه کریمه روز غدیر خم در شأن امیرالمؤمنین علیه السلام نازل شده.

2- حافظ، ابن مردویه، اصفهانی، از طریق ابن هارون عبدی، از ابی سعید خدری روایت کرده که: این آیه در روز غدیر خم بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نازل شده هنگامی که فرمود: «مَن کُنتُ مَولاهُ فَعَلیٌ مَولاهُ» و سپس روایت مزبور را از ابی هریره نقل کرده و در آن تصریح شده که روز مزبور هجدهم ماه ذی الحجّه الحرام است یعنی روز بازگشت پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم از حجة الوداع.[2]

3- حافظ، ابونعیم اصفهانی، در کتاب خود (ما نزل من القرآن فی علی علیه السلام) روایت نموده و می­گوید، حدیث کرد ما را، محمدبن احمدبن علی بن مخلد محتسب، که او را از محمدبن عثمان بن ابی شیبه، و او از یحیی حمانی و او از قیس بن ربیع، و او از ابی هارون عبدی، از ابی سعید خدری (رضی الله عنه) روایت نموده که: پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم مردم را در غدیر خم به سوی علی علیه السلام دعوت نمود، به آن جناب خار و خاشاک زیر درخت برطرف شد و آن روز پنج شنبه بود، سپس پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم، علی علیه السلام را طلبید و دو بازوی او را گرفت و بلند کرد تا به حدی که مردم سفیدی زیر بغل رسول خدا را دیدند. سپس آن اجتماع متفرق نشد مگر بعد از نزول این آیه «الیوم اکملت لکم دینکم…».

پس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «الله اکبر علی اکمال دین و اتمام النعمه و رضی الرب برسالتی و بالولایه لعی من بعدی» سپس فرمود: «مَن کُنتُ مَولاهُ فَعَلیٌ مَولاهُ، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه وانصر من نصره واخذل من خذله.»

در این هنگام حسان عرض کرد: یا رسول الله اجازه فرما درباره علی علیه السلام اشعاری بگویم که شما آن ها را بشنوید، فرمود: بگو به میمنت و برکت الهی، پس حسان برخواست و گفت: ای گروه بزرگان قریش من پیرو امر ولایت گفتار خود را به شهادت رسول خدا که در امر ولایت مجری است، اعلام می­دارم.

4- حافظ، ابوبکر، خطیب بغدادی،[3] در تاریخ خود از عبدالله بن علی بن محمد بن بشران، از حافظ علی بن عمر دار قطنی، از حبشون خلال، از علی بن سعید رملی، از ضمره، از ابن شوذب، از مطر وراق از ابن حوشب، از ابی هریره، روایت نموده از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم که فرمود: هرکس روز هجدهم از ذی الحجه الحرام را روزه بدارد خداوند روزه شصت ماه برای او می­نویسد و آن روز غدیر خم است.

 دیده شده توسط نویسنده از منابع زیر
[1]- سوره مائده (5)، آیه 3.
[2]- اسماعیل بن عمر، ابن کثیر، تفسیر ابن کثیر، ج 2، مرکز اطلاعات و مدارک الاسلامی، 1387، ص 14.
[3]- حافظ ابوبکر، خطیب بغدادی، تاریخ بغدادی، ج 8، بیروت: دارالکتب العلمیه، بی تا، ص 290.

آمدن بوی مهر می دهد محرم

بوی چشم انتظاری یاس

بوی امید مایوس شده عباس

بوی انتظار مادران چشم به راه

بوی سبز ترین احساس ها

آمدن همیشه بوی مهر می دهد محرم

بوی حسین(علیه السلام)

بوی سیب

بوی عشق

مسیب، زندانبان امام موسی کاظم علیه السلام می‌گوید:سه روز قبل از شهادت امام مرا طلبید و فرمود:

” امشب عازم مدینه هستم تا عهد امامت پس از خود را به فرزندم علی واگذار کنم و او را وصی و خلیفه خود نمایم.”

گفتم:” آیا توقع دارید با وجود این همه مامور و قفل و زنجیر، امکان خروج شما را فراهم کنم؟!”

فرمود: ” ای مسیب، تو گمان می‌کنی قدرت و توان الهی ما کم است؟ “

گفتم:” نه، ای مولای من. ” فرمود: ” پس چه؟ “

گفتم:” دعا کنید ایمانم قوی‌تر شود “

امام چنین دعا کرد: ” خدایا او را ثابت‌قدم بدار. “

سپس فرمود:” من با همان اسم اعظم الهی که آصف بن برخیا ( وزیر حضرت سلیمان علیه السلام ) تخت بلقیس را در یک چشم به هم زدن از یمن به فلسطین آورد، خدا را می‌خوانم و به مدینه می‌روم.”

ناگهان دیدم امام دعایی خواند و ناپدید شد. اندکی بعد بازگشت و با دست خود زنجیرهای زندان را به پای مبارک بست.

سپس فرمود: ” من پس از سه روز از دنیا می‌روم. “

من به گریه افتادم. فرمود: ” گریه مکن و بدان که پسرم علی ابن موسی الرضا پس از من، امام توست. “

منابع: بحار الانوار، ج 48، ص 224، ح 26 از عیون اخبار الرضا.

پیامبر گرامی اسلام در خطبه غدیر رستگاران را این چنین معرفی می کنند:

مَعاشِرَالنَّاسِ، السّابِقُونَ إِلی مُبایَعَتِهِ وَ مُوالاتِهِ وَ التَّسْلیمِ عَلَیْهِ بِإِمْرَةِ الْمُؤْمِنینَ أُولئکَ هُمُ الْفائزُونَ فی جَنّاتِ النَّعیمِ.

مَعاشِرَالنّاسِ، قُولُوا ما یَرْضَی الله بِهِ عَنْکُمْ مِنَ الْقَوْلِ، فَإِنْ تَکْفُرُوا أَنْتُمْ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ جَمیعاً فَلَنْ یَضُرَّالله شَیْئاً.

اللهمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ (بِما أَدَّیْتُ وَأَمَرْتُ) وَاغْضِبْ عَلَی (الْجاحِدینَ) الْکافِرینَ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ.

هان مردمان! سبقت جویان به بیعت و پیمان و سرپرستی او و سلام بر او با لقب امیرالمؤمنین، رستگارانند و در بهشت هی پربهره خواهند بود.

هان مردمان! آن چه خدا را خشنود کند بگویید. پس اگر شما و تمامی زمینیان کفران ورزند، خدا را زیانی نخواهد رسانید.

پروردگارا، آنان را که به آن چه ادا کردم و فرمان دادم ایمان آوردند، بیامرز. و بر منکران کافر خشم گیر!

متن و ترجمه خطبه از سایت حوزه

أَلا إِنَّ خاتَمَ الْأَئِمَةِ مِنَّا الْقائِمَ الْمَهْدِی.

أَلا إِنَّهُ الظّاهِرُ عَلَی الدِّینِ.

أَلا إِنَّهُ الْمُنْتَقِمُ مِنَ الظّالِمینَ.

أَلا إِنَّهُ فاتِحُ الْحُصُونِ وَهادِمُها.

أَلا إِنَّهُ غالِبُ کُلِّ قَبیلَةٍ مِنْ أَهْلِ الشِّرْکِ وَهادیها.

أَلاإِنَّهُ الْمُدْرِکُ بِکُلِّ ثارٍ لاَِوْلِیاءِالله.

در خطبه غدیر، درباره حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه توجه خاصی شده است.

اخبار از مهدی موعود برای آن مردمی که قبول ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام برایشان سنگین بود، بیانگر آینده نگری اسلام و برنامه بلندمدت دین الهی برای مسلمین است.

اگر مسلمین آن روز علی علیه السلام را نپذیرفتند، ولی حقایق در طول زمان برای نسل ها روشن شد، از آنجا که کارها به دست خداوند است، روزی امر اهل بیت ظاهر خواهد شد. آن روز جهان به دست جانشینان واقعی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم سپرده می­شود و انتقام آنچه در طول قرن ها برایشان رفته است گرفته خواهد شد. لازم به تذکر است که اعلام این مطالب در غدیر، یک پیشگویی و اخبار از غیب نیز به شمار می­آید.[1]

در خطبه غدیر، 25 جمله دربارۀ حضرت مهدی علیه السلام آمده است که آن ها را تحت 6 عنوان می­توان خلاصه کرد.

الف: بشارت به ایشان

در این باره می­فرماید:

«او کسی است که همه پیشوایان به آمدن او بشارت داده اند.»

ب: خاتمیت ایشان

در این باره به دو جنبه مهم اشاره شده است:

1- این که امامت در امامان تعیین شده اتصال دارد و منقطع نمی­گردد تا به دست خاتم و آخرین آنان که حضرت مهدی علیه السلام است برسد.

2- آن حضرت تا روز قیامت به عنوان حجّت خدا باقی خواهد بود و بعد از او حجتی نیست.

ج: مقام و منزلت ایشان

. دراین باره دو جهت ذکر شده است:

1- فضائل و مناقب ایشان

- او انتخاب شده خداوند و هدایت یافته و کمک شده است.

- نور از جانب خداوند در او قرار داده شده و نوری نیست مگر با او، و حقی نیست جز با او.

2- مقام و شأن اجتماعی ایشان

- او ولی خداوند در زمین و حکم کنندۀ او در میان خلق است.

- کارها به او سپرده شده، و او امین خداوند بر سرّ و آشکار اوست.

- او یاری کننده دین خداست.

- او هر صاحب فضلی را به قدر فضلش و هر صاحب جهلی را به قدر جهلش نشانه می­دهد.

د: علم ایشان

در این باره به دو جهت اساسی اشاره شده است:

1- او وارث هر علمی است و علمش بر همه چیز احاطه دارد.

2- علم او به دریای عمق علم الهی اتصال دارد.

هـ: قیام ایشان.

در دو مورد از خطبه غدیر کلمه «القائم المهدی» به کار رفته و بعد از آن به قدرت مطلقه و تمام عیار حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه اشاره شده است که از جانب الهی به او اعطا گردیده است و هیچ قدرتی با او طاقت برابری ندارد در این باره سه جنبه ذکر شده است:

1- کسی بر او غالب نمی­شود، و کسی بر علیه او کمک نمی­شود، او همۀ قلعه های محکم را فتح می­کند.

2- او بر همه ادیان و بر همه گروه های شرک غالب می­شود، و آنان را هدایت می­کند و یا به قتل می­رساند.

3- خداوند همه آبادی ها و شهرهای جهان را در اثر تکذیبشان تا روز قیامت هلاک می­کند و
آن ها را تحت تصرف حضرت مهدی علیه السلام درمی­آورد.

و: انتقام ایشان

در خطبه غدیر تأکیدی است بر این که اگر چه حق اهل بیت علیهم السلام و شیعیانشان توسط ظالمین پایمال می­شود، ولی منتقمی خواهد آمد و گذشت از عذاب اُخروی، در همین جهان دل دوستان را گرفتن انتقام مسرور خواهد کرد.[2]

دیده شده توسط نویسنده از کتاب:
- محمدباقر، انصاری، اسرار غدیر، تهران: مولود کعبه، 1378، ص 187.

خداشناسی و توحید اولین درس غدیر

«الْحَمْدُ لِلَّهِ الّذی عَلا فی تَوحُّدِهِ، وَ دَنَی فی تَفَرُّدِه…»

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم سخن خود را همچون اغلب خطابه ها با حمد و ثنای الهی آغاز کرد و اشاره ای به مسائل توحید نمودند.«الْحَمْدُ لِلَّهِ الّذی عَلا فی تَوحُّدِهِ، وَ دَنَی فی تَفَرُّدِه…»

ستایش خدایی را سزاست که در یگانگی برتر و در تنهایی اش به آفریدگان نزدیک است…

توحید پایه اصلی دین است و در همه چیزش نقش اساسی دارد، توحید به معنای یکی بودن خداوند و بی مثل و مانند بودن است، دعوت انبیاء به سوی یک چیز بوده است،

در روز رستاخیز همه انسان ها در یک روز مبعوث می­شوند، کعبه و قبله همه مسلمانان یک نقطه است، قرآن تمام مسلمانان یکی است، خلاصه اینکه، توحید اصل اساسی است که در تمام اصول و فروع دین ما جریان دارد.

بدین جهت توحید تنها یک اصل از اصول دین نیست، بلکه در تمام اصول و فروع دین جریان دارد، توحید همچون نخ تسبیح است که تمام دانه های تسبیح را به هم متصل می­کند، به گونه ای که اگر توحید نباشد دین تحقق نمی­یابد همان گونه که اگر نخ نباشد تسبیح شکل نمی­گیرد. با توجه به این تفسیر از توحید و جایگاه والای آن هرچیز که منافات با توحید داشته باشد مردود است.[1]

برگرفته از کتاب

[1]- ناصر، مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ص 256-252.

 حضرت زهرا فرمودند:

«پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در روز غدیر عقد ولایت را برای علی علیه السلام محکم کرد تا امید شما (منافقان) را بدین طریق از آن قطع کند».

«انسیتم قول رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم یوم غدیر خم من کنت مولاه فعلی مولاه»[1] آیا گفتار پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را در روز غدیر خم فراموش کردید که فرمود: «هرکس من مولای اویم، علی نیز مولای اوست».

«کأنّکم لم تعلموا ما قال یوم غدیر خم»؛ گویا شما ندانسته اید که در روز غدیر خم چه فرمود.[2]

«فما جعل الله لاحدٍ بعد غدیر خم من حجة و لا عذر»؛ خداوند بعد از غدیر خم هیچ دلیل و عذری برای کسی باقی نگذاشته است.[3]

برگرفته از کتاب های زیر:

[1]- عبدالحسین، امینی، الغدیر، ج 1، ترجمه محمد شفیعی شاهرودی، قم: مؤسسه میراث نبوت، 1430هـ.ق، ص 197.
[2]- محمدباقر، مجلسی، بحارالانوار، ج 28، ص 405.
[3]- مهدی، فانی، حسین، اسحاقی، غدیر تجلی گاه ولایت، قم: خادم الرضا علیه السلام، 1389، ص79