وقتی فیلم های احساسی و شعر گونه اش از دفاع مقدس را کارگردانی که نه ،نقاشی می کرد. شاید چندان برای کسی منحصربودن او را تداعی نمیکرد. زیرا در آن جو سنگین جنگ و درگیری و آتش و خون، کسی جرات دگر اندیشی و دیگر فهمی و ابراز وجود نداشت.

اما در همان سال ها بود که شهید آوینی تنها کسی بود او را ستود و با چنین مضمونی او را خطاب کرد:

ابراهیم جان تو فقط از شقایق ها بگو و از شهدا فیلم بساز

سالیان سال از جنگ گذشت. نقاب های نفاق فرو افتاد . فیلم ها و مضامینشان از ایثار و شجاعت و انسانیت به خیانت و خشونت و بی بند باری و هجو کشیده شد.

اما ابراهیم حاتمی کیا هم چنان ابراهیم حاتمی کیای شهید آوینی ماند . هم چنان از انسانیت فیلم ساخت و هم چنان از مرزهای حیثیت ایران و اسلام دفاع کرد

و اکنون فیلم “به وقت شام “در این بحبوبه و قحطی معرفت و معنویت تحفه بسیار ارزشمندی از اوست. 

هر چند به مذاق خیلی ها خوش نیاید

ولی به قول شهید و سید اهل قلم:

ابراهیم جان … تو فقط از شقایق ها بنویس 

همیشه عصبانیت ها ، لجاجت ها و تعصب های بی مورد و حتی برخوردهای فیزیکی از کوچکترین ارتباطات بشری و روابط خانوادگی گرفته تا مناقشات عظیم بین المللی و جنگ ها زمانی اتفاق می افتد که زبان عقلانیت و استدلال پوشیده است یا پوشانده شده است .

آن زمان دیگر زبان محبت و نوع دوستی و انسانیت رخت بر می بندد و زبان هفت تیر و تفنگ ها باز می شود .زمانه ترور و گفتگوی تفنگ ها آغاز می شود چون یک طرف و یا گاهی دوطرف ماجرا پای استدلالشان چوبین گشته است.

اما هفت تیر در تاریخ انقلاب اسلامی ایران نمود و نمونه تلخ و یادگاری سیاهی از نبرد یک طرفه از کسانی است که زبان استدلالشان قطع گشته و توبره ی ایدئولوژی هایشان سوراخ گشته است!!!

افرادی که طمع قدرت و حب جاه چشم دلشان را کور کرده و لذت ماجراجویی و خونریزی از آن ها انسان نماهایی ساخته که برای ساختن کاخ آمال خویش از ریختن هیچ خون بی گناهی رویگردان نیستند .

تاریخ همان تاریخ است منافق دیروز، داعش امروز است و داعش امروز ،همان منافق دیروز….

کسانی که خود را خدا می دانند و حق حیات و مرگ خود و دیگر انسان ها را به دست و اختیار خود می بینند.

 کسانی که زبانی جز زبان ترور نمی شناسند و حرفی جز حرف هفت تیر (تفنگ) بلد نیستند .

نمی توان برای این چنین افرادی از استدلال و منطق سخن گفت و مذاکره کرد ،  چون نمی توان در ظرف سوراخ ،آب ذخیره کرد.

هفت تیرها می گذرند اما خون های به ناحق ریخته روز به روز رنگ هفت تیر تاریخ انقلاب اسلامی را پر رنگ تر می کند .

اما تا تفکر و عقلانیت نباشد زبان هفت تیر (تفنگ)و تروریسم باز و لجام گسیخته است.