هر شبِ من، بي تو

يلـــــــــــــــــــدايي است

اصلا هر

لحظه ي بي تو بودن

هر ثانيه، يلـــــــــــداست

وقتي تولد تو آخــــرين روز پــــاييـــز است

و اول زمستـــــان من…

کتاب انسان 250ساله حاصل مجموعه سخنان رهبر معظم انقلاب در مورد روند مبارزاتی اهل بیت علیهم السلام است که در حدود 300صفحه نگاشته شده است . دانلود کتاب انسان 250ساله

غم و قم

شاید خیلی ها بر من بتازند که چرا غَم و قُم ؟

(مگر نه اینکه که امن ترین مکانهاست و دری از بهشت و …..) همه ی این ها را می دانم

ولی نمی دانم چرا برای من همیشه این شهر غم انگیز بوده است

چون تا به حال هیچ سفری به این شهر نداشته ام مگر آنکه حتما قطرات اشکی صورتم را بنوازد…

اینبار هم همینطور بود

گرفتگی هوای این شهر ربطی به تابستان و زمستان ندارد

غم و دلتنگی از هوای این شهر می بارد

درست مثل مدینه

مثل بقیع

مدینه در غم و غربت و غریبی حضرت زهرا می سوزد و

قم در غم هجران بی بی معصومه از مولایش ، برادرش

هر دو بوی غربت و هجران می دهند

آن یکی در مدینه و این یکی در قم

اما  جمکران تکه جدا شده از این شهر است

تکه ای نور در انتظار

با امید و شور و نشاط

غم های دنیا در جمکران رنگ می بازد

امید همه در اینجا خلاصه می شود

و اشک هایت در اینجا پاک می شود

ای که مرا خوانده ای  راه نشانم بده

السلام علیک یا فاطمه المعصومه

سفر صفر به خیر نگذشت

گوهری با خود برد که

تا ابد بشریت را داغدار کرد

می تراود مهتاب ….

می درخشد شب تاب….

خواب در چشم ترم مي شكند….

رفيق عازم سفر

فقط سلام من ببر

فقط اين بار

نه به سمت خورشيد مشرق(امام رضا)

بلكه

به شش گوشه

به حسين(عليه السلام)

به كربلا

سلام مرا ببر

(از همه مسافران كربلا التماس دعا دارم)

گاهی در میان هیاهوی کارها ، خواست های پر تکرار

شلوغی های روز مره

و حجم توقعات دیگران

گم میشوی

خودت را گم می کنی

آن هم نه از سر غرور

از سر احساس دین و مسئولیت

یادت می رود سری به آیینه وجودت بیندازی

یادت می رود قاب عکس های خاطرات دور و نزدیکت را غبار روبی کنی

یادت می رود وعده مهمی با کسی داری

و یادت می رود که مسافری

یادم باشد

کوله بار سفر را باید بست اما درب زندگی را باید باز گذاشت

دل نباید بست اما دل کندن و بی علاقگی هم روا نیست

خدایا … از تو مدد میخواهم که راه را گم نکنم

گاهی  باید هر چه تلخی و ناکامی است را دور ریخت

فراموش کرد

اصلا از نو ساخت

همت کرد و دوباره ایستاد

اما

 گاهی  هم بر عکس باید باید به یاد آورد

هر روز و هر لحظه

همه تلخی ها و سختی ها

همه مصائب و مشکلات را

آن هم وقتی که خطر تکرار اشتباهات گذشته  و یا آینده در میان باشد

 آنگاه باید ذره ذره کام خود را به یاد سختی ها و اشتباهات  ، تلخ کرد

تا مبادا تکرار بشود آنچه که قبلا گذشته

و یا آنچه که بعدها خواهد آمد

مثل چشاندن گرمای آتش  توسط حضرت علی به برادرش عقیل(وقتی درخواست سهمی از بیت المال کردند)

برای دوری از خطر بزرگ جهنم و آتش عظیم آن

دركتاب العين،كهنترين فرهنگنامة ادب عرب آمده است: ‘’الذّكر: الحفظ للشيء وتذكره وهو منّي علي ذكر'’- ‌ذكرنگاه داشتن چيزي وازآن يادكردن است،چنانچه گفته مي شود من به ياد او هستم_والذّكر: جري الشيءعلي لسانك تقول جري منه ذكر_ذكرعبارتست از جاري شدن چيزي بر زبان انسان چنانچه گفته مي شود يادي از او به ميان آمد_'’

ذكر در اصطلاح:
معناي جامع ذكر همان يادآوري به قلب وزبان است كه گاهي در برابر غفلت وگاهي در برابر نسيان به كار مي رود.
غفلت به معني توجّه نداشتن به علم ونسيان به معناي زايل شدن معني از ذهن است.
بعد از روشن شدن معناي ذكر خوب است به رابطه اين واژه با عوامل آرامش بپردازيم.
قرآن يكي از عوامل آرامش را ‘’ذكر'’(ياد خدا)معرفي كرده است. چنانچه مي فرمايد:
«الّذين آمنوا وتطمئنّ قلوبهم بذكر الله الا بذكر الله تطمئنّ القلوب» «آنها (كساني كه به خدا برمي گردند)كساني هستند كه ايمان آورده اند، ودلهايشان به ياد خدا مطمئن (وآرام) است،آگاه باشيد،تنها با ياد خدا دلها آرامش مي يابد»
اطمينان به معني آرامش وقرار گرفتن است ودل مطمئن، همان نفس مطمئنّه است كه در آية:
(يا ايّتها النفس المطمئنّه ارجعي الي ربك راضيه مرضيه فادخلي في عبادي واد خلي جنّتي) آمده است كه پاداش كسي كه با ياد خدا به اين مقام (اطمينان) رسيده، درآمدن در سلك بندگان خدا وورود به بهشت است.

مراد از(ذكرالله) ياد خدا، مطلق توجّه انسان به خداست. درتزاحم زندگي وانبوهي كارها وتنگناههاي موجود ودر اضطرابي كه بسياري ازمردم را نابود مي كند دل آرامي، با ياد خدا آرامش مي گيرد. ازاين رو سزاوار است كه دشواريهاي دروني خود را به ذكر خداوند چاره كنيم. زيرا برترين چاره اي كه مي توان از آن بهره برد به ويژه در زمان ما كه روزگار اضطرابات وهيجانها ودر گيريهاست واتعمار شرق وغرب آن را دامن مي زند. ياد خدا تنها به ذكر زباني نيست اگرچه يكي از مصاديق روشن ياد خداست. زيرا آنچه مهم است به ياد خدا بودن در تمام حالات خصو صا در وقت گناه است.
” بركات ياد خدا: 1- يادنعمتهاي خدا عامل شكر است 2- . يادقدرت او سبب توكّل بر اوست 3- ياد الطاف او ماية محبّت است 4- ياد قهر و خشم او عامل خوف (ترس)از اوست 5- ياد عظمت وبزرگي او سبب خشيّت در مقابل اوست 6- ياد علم اوبه پنهان و آشكار ماية حيا و پاكدامني ماست7- ياد عفو وكرم او ماية اميد وتوبه است8- ياد عدل او عامل تقوي وپرهيزگاري است”

درمعراج السعاده درباره ذكر حقيقي آمده است كه:
«ذكر حقيقي عبارتست از ياد نمودن خدا در دل وچون زبان هم به موافقت دل حركت كند نور علي نور است واما مجرد ذكر زبان اگر چه هر گاه به قصد قربت وثواب باشد فايده بسيار برآن مترتب است اما اثر انس ومحبّت وياد خدا در دل حاصل نمي شود.» پس ذكرحقيقي ذكري است كه در دل به ياد خدا بودن را همراهي كردن واگرفقط بازبان خدا را ياد كنيم ولي دردل از ياداو غافل باشيم، اين نوع ذكر، ذكر حقيقي وتأثير گذار به حساب نمي آيد ولذا قطعا ذكري كه لقلقه زبان باشد اثر آرامش بخشي هم نخواهد داشت.

به هر حال قرآن يكي از عوامل آرامش را ذكر معرفي مي كند. وآن ذكري مي تواند عامل آرامش باشد، كه ذكر حقيقي (ذكر قلبي)باشد. ذكرقلبي است كه روح همة عبادتهاي عمليّة مي باشد.
پس اگر انسان در اكثر اوقات به دل متوجّه خداي متعال باشد وبه زبان بر اذكاري كه از طريق شرع رسيده، مداومت كند انس بهحق پيدا مي كند وكسي كه با خداوند انس گرفته باشد به آرامش واقعي رسيده است. چرا كه خداوند بهترين وامنيّت بخش ترين موجود مي باشد. وكسي نيست كه بتواند مقابله با قدرت الهي را داشته باشد. پس به حق بايد گفت كه كسي به ّرامش واقعي خواهد رسيدكه با خدا مأنوس باشد. بهترين راه انس به خدا،ياد اوست. وبهترين نوع ياد خداوند هم (نماز)است. چرا كه فرمود: ‘’اقم الصلوه لذكري'’ (نماز را براي ياد من به پا دار)

منبع: