این جمله را اولین بار در سریال خانه سبز از زبان مرحوم خسرو شکیبایی شنیدم که

رییس باش ولی ریاست نکن

توی اون سریال بیشتر مبحث خانوادگی مطرح بود که مرد باید مدیریت خانه را تحت کنترل داشته باشه

اما اگه خوب فکر کنیم متوجه میشیم

که دایره این حرف خیلی وسیع تر از این حرف هاست

هم جنبه سیاسی داره و هم جنبه فرهنگی

خیلی از ما ها که دوست داریم مبلغ و یا مدرس مبانی اسلامی باشیم

باید یادمون باشه که مدیریت و رهبری و ریاست باید با کیاست همراه باشه

مدیر و رییس و معلمی که در باد غرور این القاب و اسامی غرق باشه

هیچ گاه محبوب هیچ متعلمی نخواهد بود و

تاثیرش به اندازه یه جلبک بیشتر نیست :))

یکی از خوبی فضاهای مجازی اینه که میشه راحت تر و ساده تر مطالب را بیان کرد و

نکات اخلاقی را گوش زد کرد.

باید بپذیریم که غیر از طرز فکر ما طرز فکرهای دیگه ای هم تو این کره خاکی وجود داره

و لزوما نباید همه مثل هم فکر کنند

و هیچ دلیلی هم وجود نداره که فکر و نگاه درست فقط و فقط مال ما باشه

حالا این ما که گفتم مای نوعی هست نه حقیقی

پس بیاییم به اندیشه ها و سلیقه های گوناگونی که غالبا هیچ تضاد و ضدیتی هم نه با شرع و نه با عقل داره

کنار بیاییم و بپذیریم

و به قول خدای مهربونمون ” لا تجسسوا”

یعنی فضولی نکنیم

سرک نکشیم به کار و یا اندیشه ای که اولا : هیچ ربطی به ما نداره و

ثانیا :هیچ ضدیت شرعی و عرفی هم نداره

کاش یاد بگیریم به حریم دیگران و نگاهشون و فکرشون و یا حتی سلیقه اشون احترام بگذاریم